Biblia

Iz 63

¹⁶ Bo¶ Ty naszym Ojcem! Zaiste, nie poznaje nas Abraham, Izrael nas nie uznaje; Ty¶, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imiê odwieczne. ¹⁷ Czemu¿, o Panie, dozwalasz nam b³±dziæ z dala od Twoich dróg, tak i¿ serce nasze staje siê nieczu³e na boja¼ñ przed Tob±? Odmieñ siê przez wzgl±d na Twoje s³ugi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. ¹⁹ Stali¶my siê od dawna jakby ci, nad którymi Ty nie panujesz i którzy nie nosz± Twego imienia. Oby¶ rozdar³ niebiosa i zst±pi³ - przed Tob± sk³êbi³y siê góry,

Iz 64

³ i o których z dawna nie s³yszano. Ani ucho nie s³ysza³o, ani oko nie widzia³o, ¿eby jaki¶ bóg poza Tob± czyni³ tyle dla tego, co w nim pok³ada ufno¶æ. ⁴ Wychodzisz naprzeciw tych, co rado¶nie pe³ni± sprawiedliwo¶æ i pamiêtaj± o Twych drogach. Oto Ty¶ zawrza³ gniewem, bo¶my grzeszyli przeciw Tobie od dawna i byli¶my zbuntowani. ⁵ My wszyscy byli¶my skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadli¶my zwiêdli jak li¶cie, a nasze winy ponios³y nas jak wicher. ⁶ Nikt nie wzywa³ Twojego imienia, nikt siê nie zbudzi³, by siê chwyciæ Ciebie. Bo skry³e¶ Twoje oblicze przed nami i odda³e¶ nas w moc naszej winy. ⁷ A jednak, Panie, Ty¶ naszym Ojcem. My¶my glin±, a Ty naszym twórc±. Dzie³em r±k Twoich jeste¶my my wszyscy.

1 Kor 1

³£aska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa! ⁴Bogu mojemu dziêkujê wci±¿ za was, za ³askê dan± wam w Chrystusie Jezusie. ⁵W Nim to bowiem zostali¶cie wzbogaceni we wszystko: we wszelkie s³owo i wszelkie poznanie, ⁶bo ¶wiadectwo Chrystusowe utrwali³o siê w was, ⁷tak i¿ nie brakuje wam ¿adnego daru ³aski, gdy oczekujecie objawienia siê Pana naszego Jezusa Chrystusa. ⁸On te¿ bêdzie umacnia³ was a¿ do koñca, aby¶cie byli bez zarzutu w dzieñ Pana naszego Jezusa Chrystusa. ⁹Wierny jest Bóg, który powo³a³ nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.

Mk 13

³³Uwa¿ajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. ³⁴Bo rzecz ma siê podobnie jak z cz³owiekiem, który uda³ siê w podró¿. Zostawi³ swój dom, powierzy³ swoim s³ugom staranie o wszystko, ka¿demu wyznaczy³ zajêcie, a od¼wiernemu przykaza³, ¿eby czuwa³. ³⁵Czuwajcie wiêc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o pó³nocy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. ³⁶By niespodzianie przyszed³szy, nie zasta³ was ¶pi±cych. ³⁷Lecz co wam mówiê, mówiê wszystkim: Czuwajcie!".